نمایشنامه دانش آموزی چارقدمهربونی
نمایشنامه:
چارقد مهربونی
نویسنده:رضا عیسی آبادی
تابستان 1392
این نمایشنامه،هم به صورت عروسکی وهم به صورت زنده(صحنه ای) توسط هردوجنسیت دختر وپسر قابل اجراست
ومخاطبین آن کودکان مقطع ابتدایی می باشند.
شخصیت ها:
بغبغو
جیک دانا
خبرغار
بیقرار(سار)
هایهوباد
صحنه:(جنگلی زیبا با درختانی کوچک وبزرگ)
(چهار پرنده برروی شاخه ها نشسته به همراه باد با هم می خوانند)
همه: آهای آهای بچه ها بیاین به جنگل ما داریم برای شما حکایتی دلربا
داریم برای شما حکایتی دلربا
جیک دانا: می خوایم بگیم براتون ازدوستی ومحبت درباره ی زندگی داریم براتون صحبت
همه: درباره ی زندگی داریم برا تون صحبت
بغبغو: می خوایم بگیم براتون خودخواهی کار زشته هرکی خودخواه نباشه جایش توی بهشته
همه: هرکی خودخواه نباشه جایش توی بهشته
خبرغار: باید مواظب باشیم آزار ندیم کسی را باحرف ناحسابی نشکونیم هیچ دلی را
همه: باحرف نا حسابی نشکونیم هیچ دلی را
بیقرار: باید که یاد بگیریم کمک کنیم به مردم درسختی ومشکلات باشیم کنار مردم
همه: درسختی ومشکلات باشیم کنار مردم
هایهوباد: می خوایم بگیم که دوستی پر ارزش وقشنگه هرکی که بی دوست باشه غمگینه وملنگه
همه: هرکی که بی دوست باشه غمگینه وملنگه غمگینه وملنگه..........................................
(همه خارج می شوند.موسیقی عوض می شود.بغبغو وارد می شود.روسری زیبایی دردست دارد)
بغبغو: چارقد ناز گل گلیم مثل توهیچ کس نداره شبیه رنگ خوشگلت طاووس خوش پر نداره مواظبت می مونم مثل تموم جونم به هیچ کست نمی دم قدر تورو می دونم آخ جون ،آخ جون.آخ جونمی جون.دست عمّه کبوترم درد نکنه با این کادوی قشنگی که برام آورده.عمّه کبوتر جون ممنونم.ممنونم (چارقدش را بوس می کند)چارقد قشنگم! صبرکن الان اون گنجشک نادان وکلاغ خبرچین وساربیقرار بیاند و تورو ببینند تا چشماشون کور بشه.نه تنها توروبه اونها نمی دم،حتی نمی گذارم بهت دست هم بزنند.اونقده نیگات کنند تا آب از لب ولوچه شون آویزون بشه .(زمزمه می کند)بهترین چارقد دنیا...قشنگترین پارچه ی اعلا...چه قدره تو قشنگی...چقدره رنگارنگی...گلهای زیبای تورو،هیچ باغچه ای نداره.هیچ تاجر پارچه ای،جنس تورونداره.جنس تورو نداره..... (جیک دانا وارد می شود)
جیک دانا: گنجشکم و زرنگم باغصّه ها می جنگم همیشه پرواز می کنم به زندگی می خندم
از این شاخه.به اون شاخه. دونه ای پیدا می کنم این شکمو سیر می کنم غصّه ها رو دور می کنم
با دوستا مهربونم قدرشونو می دونم
(متوجه بغبغو می شود)اِ....بغبغو ... سلام
بغبغو: (جواب نمی دهد)
جیک دانا: بغبغوخانم با تو بودم .. سلام دادم.
بغبغو: (باز جواب نمی دهد)
جیک دانا : (چارقدخانم کبوتررامی بیند)وای.چه چارقد قشنگی .چه قدر خوشرنگه.اینو از کجا آوردی.
بغبغو: (خوشحال شده وجواب می دهد)راست میگی....؟ خیلی قشنگه....؟وای.... چه قدر دوست دارم ازم تعریف کنند.می شه یه کم دیگه ازمن و چارقدم تعریف کنی...اما نه(چارقدش را پنهان می کند) واسه چی داری تعریف می کنی.نکنه فکرکردی اگه ازش تعریف کنی اونو می دم مال توبشه. نه. عمراً. این چارقدو عمه کبوترم ازجنگل طلایی برای من آورده و اونو به هیچ کس نمی دمش. حتی اجازه نمی دم بهش دست بزنی.تازه اگه از این به بعد بخوای چارقد منو تماشا کنی باید کلی دونه وخوراکی برام بیاری تا اجازه ی تماشا کردنش را بهت بدم.
جیک دانا: راست می گی ؟ این چارقدو عمه کبوترت از جنگل طلایی برات آورده؟خوش به حالت که عمه ای به این خوبی داری .خوش به حالت که چارقدبه این قشنگی داری؟گفتی اگه خوراکی ودونه برات بیارم می گذاری روسری ات را تماشا کنم ؟
بغبغو: بله
جیک دانا: اما این کار خوبی نیست که توبه خاطر تماشا کردن روسریت از دیگران یه چیزی بخوای
بغبغو: ولی من بدون گرفتن چیزی اجازه نمی دم چارقدمو ببینی
جیک دانا: نه.من این کارونمی کنم. این کار خوبی نیست(صدای کلاغ به گوش می رسد) مثل اینکه خبرغار داره می آداینجا.خبرغار...! خبرغار.....! بیااینجا ببین چه خبره.
خبرغار: خبرخبر..... آخ جون خبر خبرخبر..... آخ جون خبر. من می میرم واسه خبر. من می میرم واسه خبر. خبرو بده به من تا تویه چشم به هم زدن تموم عالمو خبردارکنم.زودبگو ببینم چی شده؟خبرچیه؟....
جیک دانا: بغبغو یه چارقدخوشگل ورنگ وارنگ داره.عمه اش براش آورده.
خبرغار: (با شنیدن این خبر به اندازه ای هیجان زده می شود که کنترل خود را از دست می دهد وبا فریاد خبر را ابلاغ می کند)خبر...خبر.... خبر...خبر....کبوتر یه چارقد داره . خبر..خبر..کبوتر ده تا چارقد داره.چارقدهای اون گل گلی اند... کبوتر بیست تاروسری داره.روسری هاروعمه کبوترش براش آورده .همه ی چارقدها ش قشنگند.این چهل تا تا چارقدو توی موزه گذاشتند تا همه ببینند....تازه صدتا چادر هم داره.....
جیک دانا : خودتوکنترل کن خبرغار. تویه چشم به هم زدن یک چارقد چهل چارقد کردی.
خبرغار: (آرام شده خجالت می کشد)ببخشید من وقتی خبری می شنوم خون جلو چشمامو می گیره. نمی تونم خودمو کنترل کنم.یه هویی این جوری می شم.
جیک دانا: نباید این طوری بشی دیگه باید بتونی خودتوکنترل کنی.ببین بغبغومی گه اگه کسی بخواد روسریشو نیگا کنه باید بره و یه چیزی براش بیاره.به نظر تو این کار درسته؟
خبرغار: اِ...باید چیزی براش بیاریم تا بتونیم چارقدو نیگاه کنیم؟
جیک دانا: آره.
خبرغار: بذار ببینم چی می تونم براش بیارم؟(فکر می کند)...آره جواهرات.... چیزهای براق.
جییک دانا: نه منظورم این بود که کارش درست نیست.....
(صدای سار می آید)
بیقرار: من ا ومدم من اومدم تند اومدم تند اومدم با ویز ویز بال خودم دلشاد وخوشحال اومدم (به هر طرف می رود آروم وقرار ندارد)سلام.سلام. سلام.سلام.
پرنده ها: سلام.چه خبرته؟ یه کم آروم وقرار بگیر ببین چی خبر شده؟
بیقرار: چی خبر شده؟اتفاقی افتاده.خبرغار دست گل به آب داده؟گنجشکه رو گربه خورده؟بغبغو ناز وادا در آورده؟زود بگید چی شده وقت ندارم باید برم.
جیک دانا: تویه لحظه آروم نمی گیری که بهت بگیم چی شده.
بیقرار: بگید بگید.همین طوری که من این ور واونور می رم بگید چی شده. من نمی تونم آروم بگیرم.
خبرغار: بغبغو چارصدتا چارقد قشنگ داره غار غار....
بیقرار: چار صد تا. اَ بابات در اومد . بره چارقد فروشی واکنه دیگه.
جیک دانا: نه بابا کی میگه چارصدتا؟ یه دونه چارقد داره ولی خیلی قشنگه.
بیقرار: یه دونه داره؟اِ....خیلی خوبه.بزار ببینم چه جوریه؟(دور وبربغبغو شروع به پرواز می کند و چار قد او را بر انداز می کند)
بغبغو: (فریاد می زند )برو اونور الان کثیفش می کنی . دست به چارقد من نزن.اول باید یه چیزی بهم بدی تا بذارم چارقدمو تماشا کنی
بیقرار: ای بابا.....یه چیز بدم تا تماشاش کنم؟انگار نوبرش را آورده. یه چار قد که این حرفها رونداره(قهر می کند).من رفتم(شروع به پرواز می کند ودر آسمان حالتی به خود می گیرد.)آ.....
پرنده ها: (با هم فریاد می زنند)نه این کارو نکن.........این کارو نکن.
بیقرار: (از بالا روی چارقد فضله انداخته ومی رود)آخی......
پرنده ها: اه اه اه.....پیف پیف پیف
بغبغو: (بافریاد)بی تر بیت بی نزاکت . ببین چی کار کرد(شروع به گریه می کند)
جیک دانا: امان از دست این پرنده ه ی بی ملاحظه.حالاعیبی نداره. نمی خواد گریه کنی . اون که دست خودش نیست ،طبیعتش اونطوریه . مثل خیلی از پرنده های دیگه.توخودت هم از این کارها می کنی.ما داریم می ریم .ببر روسریت را بشور و روی درخت آویزون کن تا خشک بشه.(موسیقی می آید. همه می روند.)
)نور می رود ودوباره می آید)(صحنه 2)
(کبوتر روسری اش را شسته و روی درخت آویزون کرده ودر کنار اون خوابش برده)
هایهوباد: (درحال آواز خواندن وارد می شود)هوهوی هوهوی... هوی هوی هوی هوهوی هوهوی .....هوی هوی هوی
من با د مهربونم... دلشادمو خنونم..... ازجنگل و از دریا رد می شم و می خونم
برای باغ وصحرا مفیدم و به گلها گرده رو می چرخونم باروربشند گیا ها
گرمارو بر می دارم جاش خنکی می ذارم ابرها رو از رودر یا توی صحرا می آرم
گاهی نسیم وآروم گاه بادمم و ملایم بعضی وقتها طوفانم کار خود را می دانم
اما یه کم شیطونم باز یگوش و حیرونم هرجا سرک می کشم تو همه جا ویلونم
وای.. خسته شدم(روی شاخه می نشیند)بعداز این مسافرت طولانی خیلی حال می ده رو شاخه بشینم و کمی استراحت کنم.آخیش....(شاخه شروع به لرزیدن می کند)ای بابا نشد ما یه جایی بریم واونجا آرامش باشه. معلوم نیست چرا همه با ورود من به لرزه می افتند. یعنی من اینقدر قوی هستم.... (روبه شاخه)واسه چی از من می ترسی؟ نترس کاریت ندارم(شاخه باز می لرزد)اصلا نخواستیم بابا . من نمی تونم یه جا بشینم .باید حرکت کنم. اگه ساکت بشم وحرکت نکنم دیگه وجود ندارم.(بلند می شود که برود متوجه چارقد می شود)وای ...چه روسری قشنگی.آخ جون،روسری بازی(شروع به بازی کردن با آن میکند وآن را این وروآن ورمی برد تا ازصحنه خارج شده ومیرود)هوی....هوی...هوی...
بغبغو: (ازخواب بلندشده وخمیازه کشان می آید)برم یه سر به روسری قشنگم بزنم ببینم خشک شده یانه.دیگه اونو می برم می ذارم توکمد م ودرش رو هم سه قفله میکنم.تا هیچکی بهش دست نزنه.مگه اهالی این جنگل فرهنگ چارقد گل گلی را دارند. (جای خالی چارقدش رامی بیند جیغ می کشد)ای داد.....ای هوار.....بردند.... داروندارمو بردند.....چارقد گل گلیمو بردند........ روسریمودزدیدند
خبرغار: (غارغار کنان از راه می رسد)غار..غار...غار.... هوار هوار غار.... برم ببینم.... بشم خبردار... چی شده؟ چی روبردند؟چرا بردند؟کجا بردند؟کیا بردند؟چطوری بردند؟زودتراطلا عاتم را کامل کن می خوام برم کار دارم..... همه اش اطلاعات نصفه نیمه میدند بعد می گند چرا توش دست میبری؟
بغبغو: بدبخت شدم ....به خاک سیاه نشستم....روسریموبردند....بیچاره ام کردند.پرنده های حسود...چشم نداشتند چارقد ناز منوببینند.
خبرغار: منظورت کیاند؟کیا این کارو کردند؟کدوم پرنده ها؟.....
بغبغو: شماها دیگه.اصلا خود تو.ای دزد کثیف. روسری منو بهم برگردون.کلاغ سیاه دزد.
خبرغار: کلاغ سیاه دزد؟...غارغار.کلاغ سیاه دزد. خبر خبر کلاغ سیاه دزدروسری کبوترو دزدیده. خبر خبر.غار....
جیک دانا: (باعجله وارد می شود)چی شده ؟چی شده؟چه اتفاقی افتاده.
خبرغار: کلاغ سیاه دزدروسری بغبغورو دزدیده.
جیک دانا: کلاغ سیاه دزد؟......منظورت...منظورت خودتی دیگه؟
خبرغار: من؟... من نه کلاغ سیاه دزد.
جیک دانا: مگه تواین جنگل غیر از تو هم کلاغ سیاهی هست؟
خبرغار: غیراز من؟(فکر می کند)....نه. (تازه متوجه قضیه می شود)من؟...من؟....نه من این کارو نکردم .من دزد نیستم.من روسری رو ندزدیدم.
بغبغو: ازکجامعلومه که ندزدیدی؟شایدهم جیک دانا دزدیده.
جیک دانا: جیک دانا؟....من؟...
خبرغار: جیک دانا؟....آره جیک دانا. کار خودشه.ای دزدکثیف....اعتراف کن.....
جیک دانا: نه من این کارو نکردم شما که دیدیدمن بادست خالی رفتم.
بغبغو: نمی دونم .شاید کاراون ساربیقراربی ادب فضله انداز باشه. دیدید که چی کار کرد .حتما می خواست اون کارو کنه که من روسری را بندازم بره برداره برای خودش.
خبرغار: (ادای فکر کردن در می آورد)راست می گی ها. بذار الان صداش می کنم می آد تفتیشش می کنیم.
سارسار دزد روسری کجایی؟کجایی؟ باید سریع به محکمه بیایی بیایی اگرچه بیقراری باید سریع بیایی
جیک دانا: اِ.....زشته .این چه طرزصدا کردن یه دوسته؟
خبرغار: آها ببخشید یه لحظه جوگیر شدم. غار...غار...خبردار سار سار بیا به بازار باهات داریم خیلی کار خبر...خبر...خبردار بدو بیا بیقرار
بیقرار: (وارد می شود)چیه چیه چی کارم دارید عجله دارم نگرم دارید
خبرغار: ای دزد کثیف..... دستت دیگه روشد
جیک دانا: خبرغار.....بازدوباره جو گیر شدی؟
خبرغار: ها.ببخشید.ای دزد تمیز اعتراف کن.
بیقرار: (شوکه شده)دزدکثیف؟!دزدتمیز؟!چی شده ؟ به من هم بگید ببینم منظورتون چیه؟
بغبغو: خودت بهتر از همه می دونی منظور مون چیه . دیگه نمی خواد خودتو بزنی اون راه.
بیقرار: من بهتر ازهمه میدونم؟ ....نه من نمی دونم ... اون راه کجاست؟ لطفا بگید تا بدونم
جیک دانا: زیاد شلوغش نکنید.الان من توضیح میدم.ببین سارمهربون....چارقد گل گلی کبوتربغبغو گم شده
بیقرار: گم شده؟...ای وای...حیف شد اون خیلی خوشگل بود من هم خیلی دوستش داشتم.چی شده گم شده
بغبغو: دیدی گفتم .میگه خیلی دوستش داشتم.ساربدجنس روسریم گم نشده،دزدیدنش.خودت هم دزدیدیش.
بیقرار: دزدیدم؟...من؟... من که پیش خودتون بودم.اصلا نذاشتید من به اون دست بزنم .بعدشم....یعنی بعداز اون اتفاق(سرش را پایین می اندازد) من خجالت کشیدم ورفتم خونه .چون باد هم شدید شده بود از ترسم بیرون نیومدم تا باد آروم بشه.چرا می گید من دزدیدم.چرا تهمت می زنید؟...(گریه می کند)......
جیک دانا: (انگار چیزی پیدا کرده است)باد.....
خبرغار: چی باد؟مبارک باد؟گرامی باد؟پمپِ باد؟ هفتاد؟هشتاد؟....
جیک دانا: نه.....ساکت باش.منظورم اینه که شاید باد اونو برده باشه.بیقرارراست میگه چند دقیقه پیش باد شدید می اومد حتما اونو برداشته یه جایی انداخته به جای این حرفها بیایید بگردیم ببینیم کجاست. شروع کنید .هرکی یه طرفو بگرده.(پرنده ها شروع به گشتن می کنند.همه جای صحنه وبیرون را می گردند)
خبرغار: (صدای فریادش از دور می آید)پیداش کردم. سرو بلندوپیر اونو دزدیده بود(وارد می شود. نفس زنان)انداخته بود روسرش.... به زحمت از سرش کشیدم.... ولش نمی کرد.... دزدو پیدا کردم....غار ...غار...
جیک دانا: (دنبال او وارد می شود)چی داری باز واسه خودت بلغور می کنی . باد داشته روسری رو می برده. گیر کرده به شاخه های سرو بلندوپیر اونجا مونده بود. سرو که نمی تونه روسری بدزده.
بغبغو: (خوشحال می شود)وای خدایا شکرت . داشتم از غصه دق می کردم.چه خوب شد پیداش شد.
جیک دانا: خانم کبوتر فهمیدی دیگه نباید به خاطر هر چیزی که داری با دوستات بدرفتاری کنی؟اون موقع که چارقدو تازه هدیه گرفته بودی نمی گذاشتی دوستات حتی نگاش کنند. اونموقع هم که گم شد بهشون تهمت دزدی زدی.دیدی باز همین دوستات بودند که با همکاری هم مشکلت را حل کردند
خبرغار: غار...غار....فهمیدی؟....
بغبغو: من اشتباه کردم.خیلی خودخواه ومغرور شده بودم.فقط خودمو چارقد خودمو می دیدم.منو ببخشید.تازه یه چیزدیگه هم فهمیدم واون اینه که مواظب وسایلام باشم تا گم نشند که من به همسایه هامشکوک بشم
جیک دانا: آفرین به تو.ازقدیم می گند مالتو سفت بچسب همسایه تو دزد نکن
بیقرا: چه خوب ..چه شعرقشنگی گفتی
جیکدانا: نه بابا این شهر نیست .ضرب المثله.قدیمی ها گقتند
همه: چه ضرب المثل عاقلانه ای.
بغبغو: حالا هم برای جبران این کارم میخوام یه کار خوبی انجام بدم.
بیقرار: یه کار خوب انجام بدی ؟....یعنی چی کارکنی؟...زود بگو من طاقت صبر کردن ندارم.
بغبغو: تصمیم گرفتم از امروز به بعد این روسری را به نوبت هروز دست یکی از شما بدم تا ازش استفاده کنید.
جیک دانا: چه خوب.اینجوری که می شه چارقد همگانی....نه شاید هم بهتره بگم چارقد مهربونی....آره چارقد مهربونی
پرنده ها: (باهم)چارقد مهربونی؟.....چه اسم خوبی....چارقدمهربونی .چارقدمهربونی.
خبرغار: من دیگه طاقت ندارم رفتم خبرها رو برسونم(پرواز کرده ومی رود)غار...غار....خبردار
چارقد مهربونی اومد حالا به بازار هرروز دست یک نفر اون نمی مونه خبردار
بیقرار: من نمی تونم تو صف وایستم روز اول نوبت منه. من روسری روبردم(چارقد را برداشته وفرار می کند.بقیه هم دنبالش می افتند)
خبرغار: نوبت منه....بدش من...
بغبغو: کثیفش نکنی....
جیک دانا: مواظبش باش....
(همه خارج می شوند)
پایان
31/4/1392ساوه
