نمایشنامه پیشرو وعموپیرو
مقطع سنی راهنمایی
قابل اجرا توسط پسران
نمایشنامه
پیشرو و عموپیرو
و آبیاری قطره ای
نویسنده:رضا عیسی آبادی
زمستان1390
شخصیتها:
عموپیرو
پیشرو
صحنه مزرعه:
(عموپیرودر حال آبیاری است.آب درحال هدر رفتن است.عموپیرو داد وبیداد می کندوکمک می خواهد واین ور وآنور می رود)
عمو : کمک...کمک...به دادم برسید....همه ی آب هدررفت. ای خدا چی کار کنم ؟ ....خاک می ریزم اینجا ...اونجا سررفت..ای وای... اونجا رو می گیرم ....اینجا دررفت.....چی کار کنم؟....کمک.....
پیشرو: (باعجله به کمک عموپیرو می آید)چی شده؟چی شده؟....عموجون چه اتفاقی افتاده؟...اومدم کمکت ...چه بلایی سرت اومده؟....
عمو: پیشرو جان تویی؟...اومدی؟...بدو زود باش.خوب شد که اومدی.اونجاروبگیر همه ی آبها هدر رفتند.به دادم برس.
پیشرو: چشم عمو جون. الان کمکت می کنم.
عمو: زود باش که الان آب قطع می شه اما هنوز من نصف درختها م رو هم آب ندادم
پیشرو: گرفتم نترس
عمو: ای داد بی داد.....آب قطع شد.
پیشرو: چی قطع شد؟..چرا؟...
عمو: خوب واسه اینکه یک ساعت بیشتر آب نداشتم.وقتم تموم شد دیگه.همه ی آب هم هدر رفت.ای بابا....پیر شدم دیگه عموجون....کجایی جوانی که یادت بخیر.
پیشرو: این طوری که نمی شه نصف بیشتر درختهاتون آب نخوردند
عمو: پیشروجا ن این دیگه کار همیشگی من شده.به خاطر همینه که بیشتر درختها دارند خشک می شند.اون زمونها که آب قنات زیاد بود بایک ساعت آب تمام این باغ رو آ ب می دادم. الان که آب کم شده دیگه باسه ساعت هم نمی شه تمام درختها رو سیراب کرد.همه شون دارند خشک می شند.
پیشرو: خوب عموجون خودتون هم بی تقصیر نیستید ها.....
عمو: منظورت چیه که خودم هم بی تقصیر نیستم.....تقصیرم چیه؟
پیشرو: عمو....
عمو: جان عمو....
پیشرو: سهم آب ما چند برابر سهم شماست
عمو: این چه سوالیه دیگه می پرسی پسرم ؟ معلومه دیگه.بابای خدا بیامرزم دوساعت بیشترآب که نداشت .بعداز مرگش هم یک ساعتش رسید به من یک ساعتش هم رسید به شما دیگه.
پیشرو: خوب عمو. می دونی باغی که ماداریم بااون یک ساعت آب سیراب می کنیم،چند برابر باغ شماست؟
عمو: آره عموجون باغ من یک هکتاره باغ شما دو هکتاره
پیشرو: خوب عمو. آیا ماغیرازسهم آب خودمون ازجای دیگه آب می گیریم؟
عمو: نمی دونم پیشروجان بگوببینم چی می خوای بگی.
پیشرو: ما فقطباهمون یک ساعت آب درختهای خودمونو آبیاری می کنیم. نه تنها آب کم نمی آریم.تازه اگه زمینهای بیشتری هم بتونیم بخریم ونهال بکاریم می تونیم با همین سهم آبیاری کنیم.
عمو: خوب عموجان .شما خرج کردید.سیستم آبیاری بستید.تازه من از این جور کار ها سردر نمی آرم.اصلا بلدنیستم . من دیگه پیر شدم
پیشرو: بابای من هم اولش بلد نبود.فقط قبول کرد که ما این کارو انجام بدیم.الان دیگه خودش یه پا مهندس کشاورزی شده.
عمو: خوب پیشرو جان .می گی من چیکار کنم.
پیشرو: عموجون.اگه شمافقط پول یک سال محصولتون را برای این سیستم خرج کنید.دیگه برای همیشه آن رادارید.بعداز اون دیگه موقع آبیاری عذاب نمی کشید ودرختهاتون بی آب نمی مونه.تازه با بیشتر شدن محصولتون همون سال اول خرجی که کردید بر می گرده وبعداز اون سوده که عایدتون می شه.
عمو: ای قربون برادر زاده ی عاقلم برم که مثل مهندسها حرف می زنه.چشم مهندس جون .من در بست در اختیارتو هستم. از امروزمن شروع می کنم .توهم باید کمکم کنی ها....
پیشرو: چشم عمو جون .من که از خدامه
عمو: راستی نگفتی این ورها چی کار می کردی؟
پیشرو: هیچی عموجون.اومده بودم ببینم قطره چکونها مشکلی پیدا نکردند.
عمو: بریم یه سر به قطره چکونها تون بزنیم ببینیم چه جوری اند. پیش به سوی آبیاری پیشرفته.
(هردوباهم)پیش به سوی آبیاری پیشرفته.
پایان
زمستان 1390
